قیر ماده ای سیاه رنگ بصورت خمیری ساخته شده بر پایه مواد نفتی هم بصورت طبیعی در طبیعت و معادن یافت می شود و هم در پالایشگاه های نفت از تقطیر نفت خام بدست می آید. در این مطلب به شرح انواع قیر و کاربردهای قیر پرداخته ایم.
قیر ماده ای خمیر مانند و سیاه رنگ از مشتقات نفتی است و اغلب در پالایشگاه نفت تولید میشود. قیر یک هیدروکربن متراکم، بسیار چسبناک با وزن مولکولی بالا شامل روغن، رزین و آسفالتین است. ترکیبات اشباع و آروکاتیک و رزین را مالتین گویند. مالتین فاز پیوسته قیر را تشکیل می دهد قیر به دو نوع اصلی طبقه‌بندی میشود: قیر طبیعی که در تحت تپه‌ها و دریاچه‌های نفتی پیدا می شود و قیر تصفیه شده یا قیر نفتی که حاصل از ته نشینی نفت خام در پالایشگاه ها تولید می شود.به طور کلی مواد سازنده قیرموارد زیر است:
قیر طبیعی با نام های بنتونایت، آسفالت طبیعی، آسفالت دکوراتیو، آسفالتایت، و قیر معدنی هم شناخته می شود، رزین هیدروکربنی طبیعی است و یکی از بهترین عایق های رطوبتی است . قیر طبیعی در حالت کلوخه ماده ای براق، مشکی و خیلی پوک و ترد است و در حالت پودر میکرونیزه دارای رنگ قهو های تیره می باشد.
قیر طبیعی دارای خصوصیاتی مانند انحلال پذیری بالا در محلول های آلی، خلوص بالا و خواص ثابت، وزن مولکولی و محتوای نیتروژن بالا است. آسفالتین سبب سفتی قیر میشود و مالتین خواص چسبندگی و شکل پذیری آن را تامین می‌کند. مالتین بر خواص کندروانی قیر اثر می‌گذارد. نقطه نرمی 130 الی 250 درجه سانتی گراد است. پس برای اصلاح و افزودنی به مواد عایق رطوبتی و حرارتی و غیره در صنعت ساختمان و عمران بکار می رود.
در اوایل قرن بیستم ، قیر نفتی حاصل از پالایش نفت خام وارد بازار شد و به سرعت جایگزین قیر های طبیعی یا معدنی در تمامی مصارف شهری و صنعتی گردید. این نوع قیر از پالایش نفت خام در برج تقطیر به دست می آید و نهایتاً در انتهای برج و در دمای بیش از ۳۸۰ درجه سانتی گراد باقی می ماند.
در برج تقطیر نفت خام ، روغن های سبک تر در دما های پایین تر تبخیر شده و با بالا تر رفتن دما روغن های سنگین تر جدا می شوند .آنچه در انتهای این برج باقی می ماند قیر خالص است که با تنظیم درجه حرارت و فشار داخل برج تقطیر می توان قیرهایی با درجه سفتی متفاوت به دست آورد.
قیرهای دمیده از دمیدن هوای داغ به قیر خالص در مرحله آخر عمل تصفیه به دست می آید. قیر خالص با درجه حرارت زیاد است در حالت مایع می باشد و وارد محفظه مخصوص می شود و از قسمت پایین این محفظه با لوله های سوراخ دار هوای داغ به آن دمانده می شود. این عملیات در دمای ۲۰۰ تا ۳۰۰ درجه سانتیگراد انجام می شود و قیر خصوصیات مورد نظر را پیدا می کند.
قیرهای محلول، یا قیرهای بازگشته از حل کردن قیرهای خالص در حلال ها یا روغن های نفتی به دست می آید. نوع و کیفیت قیرهای محلول به کیفیت قیرهای خالص اصلی ، نوع ومقدارحلال بستگی دارد.
از آن جایی که خواص فیزیکی قیر به تنهایی پاسخگوی نیازهای بشر نبوده از این رو محققان همواره در تلاش هستند خواص قیر را اصلاح کنند. اصلاح خواص قیر باعث بالاتر رفتن کیفیت آن و افزایش عمر مفید پوشش شده و منجر به کاهش هزینه های نگهداری و مرمت پوشش به نحو چشم گیری خواهد شد. مهم ترین اصلاح کننده های قیر، پلیمرها به خصوص ترموپلاستیک (گرمانرم) هایی مانند SBS و غیره می باشد. افزایش این پلیمرها باعث افزایش مقاومت قیر در برابر تغییر شکل ، کوبیدگی و وارفتگی ثانویه در اثر ترافیک می شود و از ترک خوردگی جلوگیری می کند.
امولسیون قیری مخلوطی دو فازی ساخته شده از قیر و آب است که به کمک یک امولسیفایر ساخته میشود. در این مخلوط، قیر در آب حل نشده بلکه به صورت موادی بسیار ریز در آب شناور است. در بعضی موارد ممکن است همراه با ماده امولسیون ساز، ماده پایدار کننده نیز استفاده گردد. رنگ امولسیون قیری قبل از مصرف قهوه‌ای است و بعد از تبخیر آب به رنگ سیاه قیر تبدیل می شود.
امولسیون های قیری را از نظر سرعت شکسته شدن و بار الکتریکی ذرات معلق می‌توان رده بندی نمود:
بعد از مصرف امولسیون قیری بر روی سطح، آب موجود در مخلوط تبخیر می شود و قیر به تدریج سطح راه و یا اطراف سنگدانه‌ها را اندود می‌کند که این فرایند را شکست امولسیون می نامند . امولسیونهای قیری بر اساس پایداریشان در مقابل شکستن به سه گروه اصلی تقسیم می‌شوند.
امولسیون های قیری براساس نوع امولسیفایر که استفاده شده ممکن است ذرات معلق آن دارای بار الکتریکی مثبت، منفی یا خنثی باشند. از این حیث امولسیون های قیری به دو دسته کلی امولسیون قیری کاتونیک و امولسیون قیری آنیونیک تقسیم می شوند.
تا اینجا با انواع قیر آشنا شدیم حالا بهتر است کمی به بررسی کارایی قیر در صنایع متفاوت بپردازیم. می دانیم که هرجا صحبت از ساخت آسفالت و عایق کاری رطوبتی باشد حتما نام قیر نیز در پی آن می آید. چرا که خواص چسبندگی و آب بندی و سفتی واستحکام قیر طبق برآوردهای جدید درصد عظیمی از قیر برای مصارف راهسازی مورد استفاده قرار می گیرد و الباقی برای مصارف صنعت ساختمانی مانند عایق رطوبتی و انواع پوشش ها.
از قیر و امولسیون های قیری برای روسازی راه ها و فرودگاهها و زمین های ورزشی بهره می برند. مواردی مانند روکش سطحی، اندود سطحی، اندود تقویتی، تحکیم خاک درجا، غبار نشانی و ماکادام نفوذی از موارد کاربرد قیرها در این صنایع می باشد.
پوشش محافظ فلزات ، رنگ آمیزی درزبندی ، باطری سازی ، تایرسازی ، کفاشی
کانالها ، پلها ، ، مخازن آب و سد سازی
نوارهای آسفالتی ، پوشش سیمها و پرکردن اتصالات الکتریکی
حفظ رطوبت و زودرسی گیاه ، فرسایش خاک و شن روان
نانوشیلد محصولات متنوعی از عایقهای رطوبتی کاربردهای گوناگون را در اختیار مشتریان خود قرار میدهد و تقریبا تمامی این محصولات را میتوانید با استفاده از قلم مو، غلطک و ایرلس اجرا کنید. در ادامه با توضیحات تکمیلی در رابطه به چگونگی اجرای عایق رطوبتی نانوشیلد بیشتر آشنا خواهید شد
عایق رطوبتی فشار منفی به نوعی از عایق رطوبتی گفته میشود که برای محافظت از سازه‌ها در برابر نفوذ آب از سطح خارجی به سطح داخلی در سازه اعمال و اجرا میشود. به بیان ساده‌تر، این نوع عایق زمانی بکار میرود که احتمال نفوذ آب و رطوبت از خارج به داخل سازه وجود دارد.
یکی از پرسشهای اساسی در رابطه با عایق کاری و آب بندی این است که چقدر باید صبر کنیم تا عایق رطوبتی نانو خشک شود؟ دانستن پاسخ این سوال نقش بسیار مهمی در کیفیت عایق کاری و آب بندی سطوح دارد. پاسخ کوتاه این است: حداکثر 72 ساعت اما اگر میخواهید پاسخ دقیق را بدانید با ادامه این یادداشت همراه شوید
عایق رطوبتی نانو کاربردهای وسیعی دارد و برای آب بندی سطوح مختلفی از جمله سطوح فلزی و چوبی و همچنین به عنوان یک لایه ضد اب و رطوبت بر روی انواع مصالح ساختمانی استفاده میشود. در این مطلب به نحوه استفاده از عایق رطوبتی نانو میپردازیم.